Uykuyla uyanıklık arasında bir yerde olduğumu düşünüyorum. Değişik insanlar, değişik yerlerde karşıma çıkıyor. İki farklı insanı tek bir insan gibi görüyorum. Bir kahraman bir korkak oluyor bazen. Bazen de iki kahraman tek bir insan gibi ve çok büyük bir kahraman gibi algılanıyor.
Bazen bir erkek bir kadın oluyor.
Yüzler, sesler, kokular sürekli değişiyor. Ama düşüncelerim bu değişimi
engelleyip, tek bir şeye yoğunlaşmak istiyor. Bu gerçekle hayal arasında gerçeği
bulmaya çalışıyorum. Yeryüzündeki sahte gerçekten de, rüyalardaki sahte
hayalden de bağımsız, sadece gerçeği arıyorum.
Bilinçaltımdakilerin gerçek olduğunu
düşünüyorum ve hayalle yeryüzündeki sahte gerçeğin karışmasını ve gerçeğin
ortaya çıkmasını bekliyorum.
Gerçek bir yüz görüyorum bazen, gerçek
bir insan... Gerçek sesler geliyor kulağıma, ama bu gerçek seslere bir türlü
cevap veremiyorum. Bir gerçek var, ben bunu görüyorum, ama gerçeği
yaşayamıyorum.
Karanlıkların içinden bir ses geliyor.
Gittikçe yükselen bir ses... Sanki bir yerde bir telefon çalıyor... Bu sesi
gördüğüm tek gerçekmiş gibi algılıyorum. Anlam veremediğim şekilde bu ses beni
rahatsız etmeye başlıyor ve kolum istemsiz şekilde karanlığa doğru uzanıyor.
Karanlıkta yok olan kolum bu sesin durmasına neden oluyor. Tek gerçek sandığım
ve bana büyük rahatsızlık veren ses, bir anda susuyor ve gerçeklerin bana acı
verdiğini hissetmeye başlıyorum. Çok kısa bir süre sonra o ses tekrar çıkmaya
başlıyor ve açık olan gözlerimi tekrar açtığımı hissediyorum. Bir anda ortam
değişiyor ve kendimi bir odada buluyorum. Önce kısa süreli bir şaşkınlık
yaşıyorum ve kendi kendime "Burası neresi?" diye soruyorum. Elime
bakıyorum ve gerçek sandığım sesin elimdeki telefondan geldiğini görüyorum. Ve
o ses yüzünden sahte gerçeğe uyandığımı anlıyorum.
Hiç istemediğim halde...
Tuna
BAŞAR
/dörtocakikibinaltıçarşamba
sıfırbironiki
6 Yorumlar
tebrikler
YanıtlaSilgüzel yazmışsın
selam arkadaşım,
YanıtlaSilyazını okudum.psikolojik bir tanımlama içerisinde oaln bir yazı.seni, bizi toplumsal durumumuzu ortaya koymaya çalıştıgını düşündüm.begendim yazını.karamsarlık olsada durumu ifade edişin ve iletmeye çalıştıgın duygularını algıladıgımı sanıyorum.başarılar saygılar.
'hiç istemediğim halde' tebrıkler
YanıtlaSilmerhaba.....
YanıtlaSilyine bir yazınız ve yine gerekli zamanda. sizin yazılarınızı her okudugumda nasıl oluyor bilmiyorum ama sanki o anki ruh halimi anlatıyor.bu inanılmaz bişey. bana özgü bişey değil bu, eminim birçok insan benimle aynı fikre katılıyordur. böyle genç bir yaşta bu kadar güzel ve birebir insanların hissettiklerini yazabildiğinize ve insanların ta içinde bir yerlere dokunabildiğinize göre ilerde çok güzel yerlere geleceksiniz. ve bende sizin sıkı takipciniz olacagım buna eminim.
Bir gerçek var, ben bunu görüyorum, ama gerçeği yaşayamıyorum.
yaşayabilmeyi diliyorum.......
sevgiyle kalın.........başarılar......
Hikaye tadında güzel bir sahte gerçek. Anlatım tarzını beğendim.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Uzunca bir süre önce "hikayesel kesitler" başlığı altında bazı metinler yazmıştım. Bunların bazılarını blog sayfamda yayınladım ama üst başlığı kullanmamayı tercih ettim. Sahte Gerçek de bunlardan biriydi. Ben de yazarken bir hikaye tarzında yazmaya çalışmıştım. Bunda başarılı olduğumu görmek beni gerçekten çok sevindirdi.
SilYorumlarınızla blog sayfama katkı yaptığınız için çok teşekkür ederim.