Düşbükeyler -XVII-




Ateş Rengi

Bazı yazılar vardır, bir daha hiç okunmamak için yazılır. Tıpkı bir daha hiç hatırlanmamak için yaşanan aşklar gibi.
Bir defteri tamamen bu tür yazılarla/şiirlerle doldurdum. Son sayfayı yazdım ve bir daha açmamak üzere kapattım.
Belli bir süre bekleyecek o defter. Günler ilerledikçe beni dürtecek. Açıp okumam, belli bölümleri yayınlamam için kışkırtacak. Direneceğim. Deftere boyun eğmeyeceğim. Bir sabah uyandığımda bu isteğin yok olduğunu hissedince de o defteri yakacağım. “Ateş rengi” bir yok oluşa tanık olmak için.

Tuna BAŞAR

Yorum Gönder

0 Yorumlar