Seyir Defteri XII

Bana Şans Dile

Çağan Irmak’ın Bana Şans Dile filmini izledim. Daha önce bu filmi izlememiş olmama gerçekten çok şaşırdım. Çağan Irmak sinemasını çok severim ve çektiği filmlerin birçoğunu da defalarca izlemişimdir. 2001 yılında çekilen bu filmi bunca yıl boyunca izlememek, en azından film hakkında bir fikir sahibi olmamak gerçekten şaşırtıcı. Film ülkemizde pek fazla rastlanmayan ama Avrupa ve Amerika’da çok sık haberini duyduğumuz okul içi şiddet konusunu işliyor. Kimsenin önemsemediği Bahadır isimli içine kapanık bir öğrencinin okula silahla gelmesi ve sınıf arkadaşlarıyla öğretmenini rehin alması üzerine kurulmuş film. Bu rehin alma sırasında dışarıda TV kanalları canlı yayın yaparken, Bahadır rehin aldığı kişilerin bugüne kadar unutamadıkları en utanç verici anılarını anlatmalarını ister. Bunu yapanların da ölümden kurtulacağını ve serbest kalacağını söyler. Böylece bireyin toplumla, özellikle de ailesiyle yaşadığı çatışma alanları ortaya çıkmaya başlar. İlk defa önemsenen bir kişi haline gelen Bahadır da gönül rahatlığıyla ölüme yürüyebilir.

Filmin ana konusu Gus van Sant’ın Fil’ini anımsatsa da Bana Şans Dile gibi bir filmin Türkiye’de çekilmiş olması daha o günlerde Türk sinemasının ayak sesleri olarak da algılanabilir. Üstelik Fil’den önce çekilerek bazı düşüncelerin Türk sinemasına daha önce geldiğinin de göstergesi. Çağan Irmak sineması adına güzel bir başlangıç olmuş Bana Şans Dile.

Tuna BAŞAR