Sulh

Ö.Ş'ye ya da

                       hiç yaşanmamış bir hayale

bir odaya kapattım kendimi

günlerdir rammstein dinleyip, küçük İskender okuyorum

selçuk altun romanlarındaki burjuva bunalımı yaşamaya çalışıyorum

beynim kafatasıma sürtüyor

her geçen gün baş ağrılarım şiddetleniyor

ve kabuslarımı uykular bölüyor

ve ben her kabusta yüzsüz bir kadın görüyorum

yavaş yavaş yanıma yaklaşarak, büyük bir şiddetle bağırıyor:

sulh!... sulh!... sulh!...

ısrarla hayattan kaçıyorum

bir koku peşimi bırakmıyor

arkamı dönüyorum ve bir kıza aşık olmak için kendimi zorluyorum

kız sen kokuyor ama bilincim onu senin yerine koyamıyor

kabuslarımı uykular bölüyor

ve ben her sabah hayatı bir zil sesiyle erteliyorum

rammstein dinleyip, küçük İskender okuyorum

selçuk altun romanlarındaki burjuva bunalımı yaşamaya çalışıyorum

ve gözlerimden akan siyah kanı temizliyorum

belki de seni sevmekti en büyük fazlalığım

ben senin bana acı çektirebilme ihtimalini seviyordum mutlu zamanlarımda

şimdi sensiz acı çekerken sana olan aşkım artıyor

ve kabuslarımda beliren yüzsüz kadının yüzünde senin yüzün beliriyor

ama ısrarla bağırmaya devam ediyor:

sulh!... sulh!... sulh!...

şimdi

barışma zamanı olmalı

küs olduğum dünyayla…

Tuna Başar

/ onsekizekimikibinaltı sıfırbiryirmialtı

Afyonkarahisar /

Not: Bu şiirsel karalama "Lacivert Sanat E-Dergi"nin Kasım 2006 tarihli 5. sayısında yayınlanmıştır.