Bugün bir kitap okudum. Murathan Mungan’ın Poetika Yazıları Mavi Kitap altbaşlığıyla Metis Yayınevi etiketiyle
okur karşısına çıkan Küre adlı kitabını…
Kitabın hemen giriş denemesinde yazarın söylediği “Şiiri, şiirin ne olduğunu, nasıl yazıldığını öğrenmiş, ama kendi
şiirini, imzasını görünür kılan kişisel dilini, söylemini kuramamış olabilir
bir şair.” sözleri bir süre yankılandı zihnimde. Şiirin ne olduğunu
bilmekle iyi şair olunamayacağının farkındaydım ama bu cümleyle karşılaşınca
yüzüme daha da sert bir şekilde çarptı bu düşünce. Daha önce yazdığım Şiir Üzerine Kısa Bir Yazı başlıklı
denememde iyi bir şair olabilmek için öncelikle şiirin ne olduğunu bilmek
gerektiğini dile getirmiştim. Bu düşüncede hâlâ aynı noktada duruyorum ama
bunun şairin kendine has bir söyleme kavuşmasına yetmeyeceğini dile
getirmemiştim. İyi bir şair olmak için şiiri çok iyi bilmek gerekir ama şairin
kendi sesini yaratabilmesi için sadece bu yeterli değildir. Yazdığım yazıdaki
eksiklik yıllar sonra karşıma çıkınca iyi şair/kendi sesini yaratmış şair
düşüncesi ekseninde bayağı bir kafa yordum. Yazdığım yazının başlığı da zaten
içeriğin eksiklik taşıyabileceğini söyle nitelikteydi ama şiir üzerine çok daha
detaylı yazılar yazmam gerektiğini de fark etmeme neden oldu Murathan Mungan’ın
satırları.
Bugün bir kitap okudum ve şiir üzerine
daha önce gündemime almadığım konular üzerinde düşünmeye başladım.
Tuna
BAŞAR
0 Yorumlar