Dicle


kalbim mezopotamya…
heyecan dalgaları
Dicle nehrinden yükselerek
damarlarımdan kalbime akıyor
çorak topraklarım gözyaşlarına kavuşuyor
kasım yağmurları zihnime yağarken
eros son okunu fırlatıyor
yemyeşil iki göz etrafında
fırtınalar kopuyor
ve kalbim
Dicle nehriyle beslenmeye başlıyor…

Tuna Başar

/onbeşkasımikibinaltı sıfırikiotuzsekiz
Afyonkarahisar/

Not: Bu şiirsel karalama "Aykırı Sanat" isimli derginin Mart-Nisan 2007 tarihli 83. sayısında yayınlanmıştır.

Yorum Gönder

2 Yorumlar

  1. yazık olmuş yeşil gözlere senin gibi bu kelime mucizesini yaratan birini kaybettiği için.

    YanıtlaSil
  2. evet dicle nehrinin bu hale getirilmesi ilginç. Aslında Kasım yağmurlarının mantığınıda anlamadım. Mezopotamya genelde kurak bi iklime sahiptir. Kasımda yağmur yağıyormu bunun için coğrafya ders kitaplarıma bakmam lazım.

    Tabi bunlar işin esprisi.
    Güzel bi şiir ama Mezopotamyya yı ve Dicle ye hakettiği değer verilmemiş. Belki de İzmir gözüyle o kutsal topraklar ancak bu kadar görülüyordur.

    YanıtlaSil