7 Mayıs 2009
Perşembe
Birkaç gündür kitap okuyamıyorum. Kitap
okumayınca yazmak da zorlaşıyor. Aslında bazen okumaktan yazmaya vakit
bulamadığım da oluyor. Ya da yazmak için bazen de okumamak mı gerekiyor?
Uzun zamandır izlemek istediğim, fakat
bir türlü vakit bulup da izleyemediğim Duvara
Karşı’yı nihayet izledim. Yaşamın
Kıyısında’yı izlediğim için beklentim çok yüksekti. Oysaki Yaşamın
Kıyısında’ya giden yolda çok önemli bir işleve sahip Duvara Karşı. Fatih Akın’ın ilerde neler
yapabileceğinin de en güzel göstergesi.
Bir insan kendi dilini bile unutacak
kadar yabancılaşır mı ait olduğu kültüre? Sahip çıkmaz mı kendi benliğini
oluşturan değerlere? Her şey içinde bulunduğu toplumdan mı ibarettir, onların
istekleri, yönlendirmeleri mi insanı şekillendirir? Duvara Karşı bana birçok
soru sordurdu. Gece’ye bıraktım cevapları.
Biraz da dostlara vakit ayırmak
gerekiyor. G bizdeydi. Gitarını almış, bana özel mini bir konser vermeye geldi.
Biralarımızı içip şarkı söyledik. Çok keyifliydi. Böyle şeyleri daha çok
yapmalıyız.
Tuna
BAŞAR
7mayıs’09gecesi
afyonkarahisar
0 Yorumlar