2
Eylül 2016 Cuma
Daha önce de dile getirmiştim: Tomris Uyar, Sevim Burak, Tezer Özlü
ve Ayfer Tunç öykülerini okumaya
başladığım günden beri kadın yazarlarımızın daha çok öykücü olabileceklerine
dair bir düşünce var zihnimde. Gerçi Ayfer Tunç öyküleriyle olduğu kadar
yazdığı romanlarla da kendini ispatlamış durumda.
Bu saydığım yazarların her yazdığını
büyük bir keyifle okurum ama öykü konusunda Tomris Uyar’ın yeri bambaşka benim
için. Öykülerinde işlediği insan motifleri ve okuru öykünün içinde çeken dili
sayesinde her yazdığı öykü derin bir etki bırakıyor bende. Yalnızlığı çok fazla
hissediyorum yazdıklarında. Bize aktardığı kısa zaman dilimlerini sanki ben
yaşıyormuşum gibi içime işliyor öyküleri. Daha önce okuduğum öykülerinde de
bunu yaşamıştım, şimdi okuduğum Yaz
Düşleri Düş Kışları’nda da bunları yaşıyorum. Hatta çoğu öyküsünü dönüp
dönüp bir kere daha okuyorum.
Tuna
BAŞAR
0 Yorumlar